Niebezpieczne związki PROLOG

Cześć kochani!
Powróciłam do Was z zupełnie nowym opowiadaniem.
Są to losy córki Lidii i Davida - Corneli.


Nicole nigdy nie spodziewałaby się, że opieka nad Nelą okażę się krwawą walką nie tylko o swoje życie, ale również ludzi, których kocha.

Nie mogąc dłużej znieść wybryków nastolatki odsyła ją na wakacje do dalszej rodziny Sebastiana, gdy tylko dziewczyna kończy 18 lat.
Nie spodziewa się jednak, że ten wyjazd okażę się niebezpieczną grą, w której Nela odgrywa główną rolę.
Zaplątana między tym co czuje i tym co powinna zrobić musi podejmować decyzje, które odmienią jej życie. W ciągłej zabawie, dużej ilości alkoholu zaczyna powoli do niej docierać, że potrzebuje znaleźć ojca. I jedyna osoba, która jej w tym może pomóc to niebezpieczny i tajemniczy Sean.



* * * * * * * * * * * * *

Spojrzała na dwie, ogromne walizki przed sobą.
Nie mogła uwierzyć, że wszystko pomieściła do nich.
Wyciągnęła z tylnej kieszeni swoich spodenek czerwoną gumkę po czym spięła długie, ciemne włosy niedbale w koka.
Uniosła do góry jedną brew słysząc z dołu dobiegające głosy.

~

- Myślisz, że to dobry pomysł? - kobieta spojrzała z niedowierzaniem na mężczyznę przed sobą.
- To mała diablica. Muszę od niej odpocząć, bo dostanę zmarszczek jeszcze przed trzydziestką - mruknęła z przejęciem opuszkami palców dotykając swoich policzków.
- Kochanie, ale Ty już masz trzydzieści lat...
- I zmarszczki  - oboje odwrócili się w stronę nastolatki,
która wypowiedziała te słowa schodząc z góry.
Kobieta skrzyżowała ręce na piersi patrząc z pogardą na dziewczynę przed sobą.
- Gdybym wiedziała, że będziesz taka bezczelna to oddałabym Cię do domu dziecka - syknęła z irytacją. Nastolatka zaśmiała się.
- Tam gdzie Ty byłaś? - mruknęła z przekąsem.
- Nie prowokuj mnie.
- Nie mam takiego zamiaru.
- Przestańcie dziewczyny - wtrącił się blondyn widząc, że sytuacja wymaga interwencji mężczyzny.
- Idź po swoje rzeczy Nel, zaraz jedziemy - dodał z uśmiechem zwracając się do nastolatki.
- Okej, tylko Ty jesteś tutaj normalny.
Nicole przekręciła teatralnie oczami.

- No charakter to ma raczej po cioci - mruknął Sebastian z uśmiechem.
Nicole prychnęła.
- To chyba kara od Boga za bycie suką.

- Cóż.. nie mogę się z tym nie zgodzić...
Nicole zaśmiała się cicho.
- Mam nadzieje, że Twoi dziadkowie to bardzo pobożna i konserwatywna rodzina i ogarnie ją, bo ja nie umiem. Mam wrażenie, że bycie "drugą matką" przerosło mnie.
- Hej, to nie twoja wina. Zrobiłaś wszystko jak umiałaś najlepiej.
- Może powinnam się bardziej starać. Mam wrażenie, że mnie nienawidzi.
- Jest w okresie buntu. Myślę, że ten wyjazd dobrze jej zrobi.
- A mi się wydaje, że jedyne co jej dobrze zrobi to klasztor - burknęła.
Sebastian wybuchł śmiechem.

Oboje usłyszeli hałas dobiegający z góry.
Mężczyzna podszedł do nastolatki odbierając jej dwie torby z ręki.
- Pomogę Ci.. kurde.. coś ty tam spakowała?
Cornelia wzruszyła ramionami. - Kilka ciuchów, kilka kosmetyków, kilka...
- Ta... kilkadziesiąt chyba - mruknął Sebastian na co Nicole zachichotała.
- No to co? Jedziemy? - dodał pakując ciężkie torby do bagażnika i spojrzał znacząco na kobiety przed sobą.
- To będzie długa podróż - powiedziała Nela wzdychając ciężko.
- Będzie, a teraz ostatnie wspólne zdjęcie moich dwóch najpiękniejszych kobiet - blondyn uśmiechnął się szeroko wyjmując telefon.
Obie odwróciły się i uśmiechnęły do aparatu.

_______________________________

Taki prolog mi wyszedł już nie będę tego zmieniać.

Ci, którzy są nadal zainteresowani blogiem zachęcam do czytania i komentowania. Notki powinny pojawiać się co dwa tygodnie, dla ciekawych mała informacja. Przez pół roku w moim życiu działo się strasznie dużo i pomyślałam, że Cornelia będzie przeżywać podobne historie do mojej :) 

Także trochę zmyślone tutaj będzie, trochę też o mnie :>

Pozdrawiam Kochani! <3